Strona Klarysewa

 

Klarysewskie kotleciki z piersi kurczaka

Chrupiące na zewnątrz, delikatne i soczyste w środku

✨ Wstęp

Małe smaczne co nieco prosto z Klarysewa ✨
Nasze kotleciki z piersi kurczaka to danie, które podbija serca wszystkich gości – dzieci, dorosłych i… tych, którzy zawsze twierdzą, że „nie są głodni”, a potem znikają im trzy sztuki z talerza.

Sekret tkwi w prostocie składników i magii, która dzieje się w maceracie. Gdy mięso poleży dłużej w aromatycznej mieszance, staje się miękkie, soczyste i pełne smaku.

---

📝 Składniki (na 4 porcje)

Na mięso:

• 2 piersi z kurczaka

• sól i pieprz do smaku

Macerat:

• 2 łyżki mąki ziemniaczanej

• 2 żółtka

• 4 łyżki jogurtu naturalnego

• 1 łyżka oleju

• 1 łyżeczka papryki słodkiej

• ½ łyżeczki papryki ostrej

• ½ łyżeczki kurkumy

• 1 łyżeczka suszonego czosnku

• 1 łyżeczka posiekanego świeżego tymianku (lub ½ łyżeczki suszonego)

---

🥣 Przygotowanie

1. Przygotuj mięso

• Umyj i osusz piersi z kurczaka.

• Pokrój je w cienkie paski lub małe kotleciki.

• Dopraw solą i pieprzem.

2. Zrób macerat

W misce wymieszaj:

• mąkę ziemniaczaną,

• żółtka,

• jogurt,

• olej,

• paprykę słodką i ostrą,

• kurkumę,

• suszony czosnek,

• tymianek.

Powinna powstać gładka, gęsta, aromatyczna masa.

3. Zanurz mięso w maceracie

• Dodaj pokrojone kotleciki do miski i dokładnie obtocz w marynacie.

• Odstaw minimum na 1 godzinę, ale najlepszy efekt daje kilka godzin lub cała noc w lodówce.
  Właśnie wtedy dzieje się ta klarysewska magia smaków. ✨

4. Smażenie

• Rozgrzej olej na patelni.

• Smaż kotleciki na średnim ogniu po kilka minut z każdej strony, aż będą złote i chrupiące.

---

🍽 Jak podawać?

• z ziemniakami z ogniska

• z frytkami z batata

• z lekką sałatką z ogrodu

• w bułce jak mini-burgery

• jako przekąskę do biesiady – znikają błyskawicznie

---

🌿 Klarysewska filozofia smaku

W Klarysewie wierzymy, że kuchnia to połączenie prostych składników, odrobiny cierpliwości i wyobraźni.
A takie kotleciki pokazują, że najpyszniejsze rzeczy powstają z domowych, zwyczajnych produktów – tylko przyrządzonych z sercem.

 

                                                       Strona Klarysewa

Poranek na wsi

Mam swój rytuał, którego nie zamieniłabym na żaden inny. Jajka zbierane są zawsze wieczorem, układane w koszyku, żeby rano czekały na mnie.  O świcie rozpalam w westfalce. Płomień powoli ożywia kuchnię, żeliwne fajerki zaczynają pachnieć ciepłem i wspomnieniem dawnych domów. Lubię ten dźwięk ognia i trzaskającego drewna – jest jak muzyka, która mówi: dzień się zaczyna, ale bez pośpiechu.

W tym czasie kroję warzywa — pomidory, paprykę, ogórki, rzodkiewki awokado, cebulkę, kilka listków sałaty lub rukoli. Polewam je dobrą oliwą z oliwek z  ziołami z ogródka, szczyptę soli i pieprzu. To taki mój wstęp do śniadania – kolory, zapachy i pierwsze smaki dnia.

Potem przychodzi pora na jajecznicę. Nie lubię, gdy jajka są zbyt mocno ścięte, więc mieszam je tylko delikatnie – tak, by przypominały jajka na miękko. Zawsze z grzybami które kocham. Dziś z prawdziwkami – aromatycznymi, pachnącymi lasem, podsmażonymi wcześniej na maśle. Każdy kęs to połączenie prostoty i luksusu natury.

Na talerzu nie może zabraknąć mojego chleba żytniego – trzyfazowego, na zakwasie, który dojrzewa dwa dni. Chrupiąca skórka, głęboki zapach, miękki środek – taki chleb smakuje tylko wtedy, gdy samemu się na niego czeka.

A do tego wszystkiego – złote mleko. Ciepłe, gęste, z kurkumą, imbirem, cynamonem, goździkami, papryką i szczyptą pieprzu. Prawdziwa poranna rozgrzewka, która budzi ciało i uspokaja myśli.

Tak wygląda mój poranek: ogień w piecu, zapach chleba, jajka z własnego kurnika i cisza, którą przerywa tylko tykanie starego zegara. 

Tik, tak, tik, tak płyną powolnie sekundy. 

Już nie połykam w biegu jak kiedyś, gdy latałam. Patrząc z wyrzutem na każdą mijającą minutę. 

W tej pracy nie można się było spóźnić. Samolot nie poczeka, poleci ktoś inny. 

Przyszedł czas na spokój i uważność. 

W takich chwilach człowiek naprawdę czuje, że żyje blisko tego, co prawdziwe.

Wrap z cukinii

 Wsiowe ogródkowe lata wspomnienie 

Czyli 

Wrap z cukinii, który przywołuje w myślach promienie słońca  ✨

Już piszę jak zrobić:

Zetrzyj jedną cukinię — zielony dar lata.

Posól ją delikatnie, niech przez chwilę odpoczywa,

aż puści swoje łzy soku, które potem odciśniesz,

jakbyś oddzielał sen od poranka.

Do miski dodaj+/- trzy starte marchewki,

4 jajka, garść żółtego sera,

szczyptę soli, pieprzu i kumin dla nuty Orientu.

 Wymieszaj całość.

 Rozłóż masę cienko na papierze do pieczenia,

włóż do piekarnika nagrzanego do 200°C

i pozwól, by przez pół godziny zapach pieczonych warzyw

rozszedł się po domu jak letni wiatr po ogrodzie.

Kiedy wyjmiesz — jeszcze gorące, miękkie, złociste —

posmaruj twarożkiem z koziego mleka,

posyp rukolą (albo sałatą, gdy rukoli brak jak dziś u mnie), jednak

koniecznie dodaj świeżą kolendrę,

bo to ona nadaje duszy temu wrapowi.

Na wierzch ułóż co tam chcesz Ja dałam pomidory, ogórki, fioletową cebulkę

i boczek podsmażony własnej roboty —

bo tylko taki ma w sobie smak prawdy.

Szczypta soli pieprzu,  ostrej papryki,

i już — poezja gotowa.

Zwiń powoli, z czułością – jakbyś chowała w dłoniach mały sekret. Wrap jest delikatny nie lubi pośpiechu

Jeśli wrap ostygł zbyt szybko,

włóż go na chwilę do ciepłego piekarnika,

by znów rozkwitł aromatem a ciepłem otulił schłodzone ciało 

To nie jest  po prostu dobre.

To jest pyszne.

To smak, który zatrzymuje lato na języku. 🌿💛

                                                                    Strona Klarysewa

 Kolorowe światło w zapadającym mroku

W naszym Klarysewie, na wzgórzu otulonym lasem, listopad ma swoje ciche czary.

Poranki pachną wilgocią i dymem z kominka, a niebo – choć coraz częściej spowite szarością – potrafi nagle zapłonąć różem, jakby samo chciało przypomnieć, że światło wciąż tu jest, tylko trzeba je odnaleźć w sobie.

Drzewa szeleszczą ostatnimi liśćmi, sarny przemykają wśród mgły, a nasz mały, bajkowy domek holenderski przeciąga się i ziewa – gotowy, by zasnąć w zimowym śnie. W środku wciąż czuć zapach lata: lawendę, suszone zioła i echo rozmów gości, którzy latem przynieśli tu swoje historie.

Natura uczy nas tu rytmu – No cóż, po świetle przychodzi cień, ale po ciszy znów powróci śpiew.

I choć teraz Klarysewo przykrywa się kocem z mgły i pierwszych porannych przymrozków, w sercu już tli się obietnica wiosny.

Gdy tylko różowe niebo wróci z ciepłem , domek przebudzi się z uśmiechem, by znów powitać nowych wędrowców spragnionych spokoju i magii ukrytej w lesie.

Na zimę: Kulki Mocy z Klarysewa

 

Kulki Mocy z Klarysewa –

nasza zimowa energia prosto z natury

Szukasz naturalnego wsparcia odporności, które działa, smakuje i nie zawiera ani odrobiny chemii?

To mam coś dla ciebie

Przygotowałam Kulki Mocy – pełne aromatu, witamin i zimowej energii. To maleńkie porcje natury, które świetnie zastępują cytrynę, a przy tym są wolne od chemicznych prezentów typowych dla cytrusów.

Co w nich zamknęłam?

To po kolei;

Tegoroczną pigwę – cenione bogactwo witaminy C i naturalny rozgrzewacz.

Starty imbir –wiadomo działa jak naturalny antybiotyk, wspiera odporność.

Dalej cynamon i kardamon – przeciwzapalne przyprawy idealne na chłodne dni.

Świeżo zmielone goździki – silne działanie mają przeciwwirusowe.

No i wisienka na torcie:

Miód i pyłek pszczeli – źródło minerałów i naturalnej energii.

W Klarysewie dbam, by wszystko, co tworzę, było czyste, naturalne i robione z sercem – dla mnie i mojej córki. Dlatego pigwę zamroziłam w małych porcjach – to najdelikatniejsza metoda przechowywania, dzięki której zachowuje witaminy i zapach.

A teraz najlepsze dzisiejsza anegdota z naszej kuchni: Klara, twardo jeszcze dziś twierdziła, że nie lubi pigwy.

Zawsze powtarzała z wielką powagą, że pigwa to wróg. Imbir? „Pali gardło”. Kardamon? „Jakiś kosmos”. Goździki?

Po nich język robi się jak po zabiegu u dentysty — i to wystarczy, żeby je omijać szerokim łukiem.

Właściwie z tego wszystkiego lubiła tylko miód a i ten nie od razu.

Zrobiłam herbatę w dzbanku i wrzuciłam moją mieszankę tak by nie było nic widać.

Klara upiła łyk i mówi:

— Mamo, dodałaś już cytrynę!

A ja na to:

— To nie cytryna. To pigwa.

Klara spojrzała z niedowierzaniem i stwierdziła:

— Czyli jak wymieszasz wszystkie składniki, których nie lubię, to powstaje coś, co mi smakuje?

I tym jednym zdaniem podsumowała sens domowych eksperymentów: czasem magia wydarza się tam, gdzie najmniej jej oczekujemy.

Zachęcam, przygotuj swoje Kulki Mocy!

To proste, zdrowe i naprawdę przyjemne.

A jeśli chcesz poczuć klimat Klarysewa — zapraszam.

Bo natura, której u nas sporo działa cuda.

Ps Na zimowe wieczory polecam herbatę Earl Grey z dodatkiem takiej pigwy i rozmarynu

Chińskie placki z mięsem dla leniwych

 

Chińskie placki z mięsem dla leniwych (鲜肉饼 – xiān ròu bǐng)

Składniki na ciasto:

150 g mąki pszennej typ 480 (średni gluten)

75 g mąki pszennej typ 650 (nieco wyższy gluten dla elastyczności)

2 g soli (około 1/3 łyżeczki)

130–140 g ciepłej wody (45–50°C)

1 łyżeczka oleju roślinnego (np. rzepakowego lub słonecznikowego)

Składniki na farsz:

200 g mielonej wieprzowiny lub wołowiny

Osobiście użyłam wołowiny, takiej do tatara ponieważ obdarzona jest wyrazistym smakiem

1 łyżeczka sosu sojowego

½ łyżeczki cukru

½ łyżeczki soli

1 łyżeczka oleju sezamowego

1 łyżeczka skrobi ziemniaczanej lub kukurydzianej

1 posiekana dymka

opcjonalnie: odrobina startego imbiru lub czosnku.

Ja dodałam imbiru

Jeśli chodzi o czarny sezam do posypania, to tego nie dodałam, bo zapomniałam

Wykonanie:

1. Przygotowanie ciasta – etap autolizy

Wymieszaj razem obie mąki i sól. Dodaj około 110 g wody o temperaturze 45–50°C (czyli około 80% całej ilości). Wymieszaj pałeczkami, widelcem lub łyżką, tylko do momentu, aż wszystkie składniki się połączą. Nie zagniataj.

Przykryj miskę folią spożywczą lub wilgotną ściereczką i pozostaw w temperaturze pokojowej (22–25°C) na 25–30 minut.

W tym czasie zachodzi hydroliza białek – powstaje naturalna sieć glutenowa bez wyrabiania.

O hydrolizie dowiedziałam się kiedy zaczęłam piec chleby trochę na poważniej a nie na szybko.

Dzięki temu ciasto stanie się elastyczne, ale nie klejące.

2. Uzupełnienie płynów i krótkie wyrobienie

Po upływie 30 minut dodaj pozostałą wodę (20–30 g) oraz łyżeczkę oleju. Wymieszaj krótko ręką lub pałeczkami – tylko do uzyskania jednolitej konsystencji. Ciasto powinno być miękkie, elastyczne, ale nie lepkie.

3. Odpoczynek glutenu

Przykryj ciasto i pozostaw na kolejne 20 minut w temperaturze pokojowej. W tym czasie gluten się zrelaksuje, a struktura stanie się plastyczna i równa.

4. Przygotowanie farszu

W drugiej misce wymieszaj mięso mielone z sosem sojowym, cukrem, solą, olejem sezamowym, skrobią, dymką i ewentualnie imbirem lub czosnkiem. Dokładnie wymieszaj, aż masa stanie się lekko kleista i jednolita.

5. Połączenie farszu z ciastem

Zrób na rękuku placuszka z ciasta dodaj farsz, sklej

Nie używaj wałka ani podsypki z mąki. Nabieraj łyżką porcję ciasta i kładź bezpośrednio na dłoni lub na patelni. Spłaszcz delikatnie do grubości około 1 cm. Posyp wierzch czarnym sezamem.

7. Smażenie

Rozgrzej cienką warstwę oleju na patelni (średni ogień, temperatura oleju ok. 160–180°C).

Smaż placki po 3–4 minuty z każdej strony, aż staną się złotobrązowe.

Jeśli używasz surowego mięsa, po odwróceniu przykryj patelnię na 2–3 minuty, by mięso doszło w parze.

Skup się na tym co robisz a nie na tym, co się dzieje w domu wtedy za mocno nie podpieczesz, tak jak ja dzisiaj.

Ponieważ to chiński przepis więc w tym miejscu Konfucjusz zapewne powiedziałby do mnie :

"Gdy robisz jedzenie, bądź z ogniem; gdy bawisz się z psem, bądź z psem.”

8. Podanie

Wskazówki technologiczne:

Czas autolizy (25–30 minut) pozwala na wstępne rozwinięcie glutenu bez wyrabiania.

Temperatura wody 45–50°C ułatwia pęcznienie białek i przyspiesza hydrolizę.

Odpoczynek ciasta po dodaniu oleju (20 minut) zapewnia równomierną wilgotność i rozluźnienie sieci glutenowej.

Po usmażeniu struktura ciasta powinna być miękka i sprężysta w środku, chrupiąca na zewnątrz.

Nie do końca mi wyszło ale to dlatego że oczywiście wszystkie składniki połączyłam od razu.

A i jeszcze zajęłam się psem zamiast smażeniem

8. Podanie

Ja położyłam na kiszonej kapuście z burakami czyli z polskim akcentem no i pomimo małych niedociągnięć

było super.

To nie jest potrawa przy której trzeba się narobić, co najwyżej poczekać